Krystyna Tkacz śpiewa Kurta Tucholsky'ego - Impresariat

Krystyna Tkacz
śpiewa Kurta Tucholsky'ego

KRYSTYNA TKACZ - śpiew
MARCIN ŚWIDERSKI - instrumenty dęte (flet i saksofony), harmonijka ustna

KLAUDIUSZ BARAN - akordeon, bandoneon

SEBASTIAN WYPYCH – kontrabas

PIOTR MAŚLANKA - perkusja

URSZULA BORKOWSKA – fortepian

OPIS

Spektakl nosi tytuł: „Krystyna Tkacz śpiewa piosenki Kurta Tucholsky’ego” i zawiera piętnaście utworów muzycznych, układających się w barwny, nasycony emocjami pejzaż. Każda z piosenek to odważna próba przedstawienia rzeczywistości, niejednokrotnie wymykającej się z przyjętych konwenansów społecznych, a take pełnej charakterystycznego humoru do ukazania niedoskonałości i nieprzewidywalności ludzkich zachowań. Motywem przewodnim spektaklu jest wedrówka. Umownie – wędrówka po mieście, jeszcze bardziej umownie – po przedwojennym Berlinie, widzianym oczami Kurta Tucholsky’ego. Metaforycznie zaś jest to wędrówka po zakamarkach życia, od młodości po śmierć i to, co po niej.

„Krystyna Tkacz to jedna z najbardziej przejmujących gwiazd polskiej piosenki aktorskiej”.

Gazeta Wyborcza

„Znamieniem prawdziwej twórczości jest umiejętność dojrzenia w rzeczach błahych spraw

wielkich. I tak sie dzieje w piosenkach Krystyny Tkacz”.

Goniec Teatralny

„Piosenka powinna człowieka rozśmieszyć, wzruszyć, skłonić do refleksji albo poderwać do tańca”.

Krystyna Tkacz

Spektakl, oparty na repertuarze wysokiej próby artystycznej i nie wykonywanym

dotychczas w Polsce, stanowi wyjątkową możliwość zaprezentowania

publiczności utworów okresu międzywojennego i poszerzenia wiedzy o europejskiej kulturze

muzycznej. Mieniąca się najróżniejszymi odcieniami inscenizacja, opierająca się na

polskich tłumaczeniach tekstów Kurta Tucholsky’ego w aktorskim i wokalnym

wykonaniu Krystyny Tkacz do muzyki miedzy innymi Edmunda Nicka, Friedricha

Hollandera czy Petera Fischera, w znakomitych aranżacjach Urszuli Borkowskiej, jest

przejrzystym wyrazem ponadczasowych rozterek, z jakimi zmaga się człowiek w obliczu

codziennych spraw i obowiązków.

W programie:
1. Słupy ogłoszeniowe – muz. Friedrich Hollander

2. O czułości – muz. Rolf Alexander Wilhelm

3. Tylko to – muz. Conny Dächn

4. Allaha-ha – muz. Rudolf Nielsen

5. Kobieta rozwiedziona – muz. Hans Eisler

6. Barmanka – muz. Edmund Nick

7. Piosenka o kompromisie – muz. Hans Eisler

8. Karierowicze – muz. Hans Herbert Winkiel

9. Dama z awansu – muz. Rudolf Nelson

10. Do publiczności – muz. Peter Jansen

11. Uśmiech Mony Lisy – muz. Henry Krtschil

12. Piosenka o obojętności – muz. Henry Krtschil

13. Gdy ktoś umiera – muz. Henry Krtschil

14. Łowca – muz. Bernard Eichorn

15. Oczy wielkiego miasta – muz. Peter Fischer